Een aantal jaar geleden ontstond er in mijn atelier een verzameling stukken brandhout die uit de houtvoorraad werden gehaald vanwege hun aparte vorm. Bij elk stuk hout steekt nog een stuk tak uit, op één na. Ik wilde daarmee iets doen.
Maar wat, dat wist ik nog niet. In 2022 ben ik aan tafel gaan zitten en er ontstond een ware stortvloed aan ideeën welke ik heb geschetst en ik was enthousiast. Ooit zou ik hiermee iets gaan doen. Deze schetsen lagen er dus al een tijdje en voor mijn solo-expositie 2025 wilde ik er mee aan de slag.
Per object en schets ging ik op een rustig tempo aan het werk met hamer, beitel en guts, verschillende soorten schuurpapier en grote nieuwsgierigheid.
Zo kristalliseerden de eerste ideeën verder uit tot de objecten die het nu zijn. Het ene object is misschien meer een reactie op wat ik er in zie, een ander vormt het tafereel van een verhaal/vertelling en weer een ander leidt tot een idee met een grotere gelaagdheid.
Ik heb bij elk object waar nodig, spullen, dingen uit mijn directe omgeving gebruikt. Juist om te benadrukken dat alles een tweede kans of leven verdient. Toegegeven, ik bewaar heel veel omdat ik er altijd wel wat in zie om er iets mee te doen.
Ik wil met mijn objecten laten zien dat er in alles een zekere schoonheid schuilt mits je het maar wilt zien. Ook als het niks lijkt kan het toch wat worden. En al het goeds heeft het recht om gezien te worden.